منم هنوز عاشق اینم ... خرف قلبتو بدونم
کاروان رفت و تو در خواب و بیابان در پیش ... ... کی روی ره ز که پرسی چه کنی چون باشی
هوای این دنیا توی ریه هام سنگینی میکنه وقتی می خوام آواز بخونم
مریضی ناشناخته ام اس ، مال همون آدمای معمولی هست که فقط یه کم با بقیه فرق دارن
توی مسائل یه کم بیشتر ریز میشن و اتفاقات رو حساس تر بررسی می کنن و توی مشکلات یه ذره بیشتر شور می زنن
آدمائی که یه خورده بیشتر از بقیه فکر می کنن و با خودشون خلوت می کنن و توی خودشون می ریزن
نمی دونم ، شاید
وقتی 11 سال پیش از خواب بیدار شدم و چشمام ندید ، همون موقع به خودم گفتم خدا بیشتر از بقیه دوستم داره
یه آلارم توی کللم گذاشته که تا پامو پس و پیش بزارم شروع می کنه به اخطار و تلنگر می زنه که آهای می خوام تو با بقیه فرق داشته باشی
نمی دونید چقدر شیرینه وقتی درد داری و این درد جوری توی بدنت می کشه که پلشت و بی حالت می کنه
شبای جمعه رو که آپول می زنم و تا صبح از درد عین مار به خودم می پیچم و یواشکی می رم زیر پتو و بالشمو دندون می گیرم و اشکام بی اختیار پائین میاد رو دوست دارم
انقده لذت داره وقتی از نوک انگشت کوچیکه پاهات تا لاله گوشات و بیاد تا حتی پلک چشمات درد میگیرن و فقط یاد خوبیها می یفتی و با خدات خلوت می کنی
درد خوبه مخصوصاً واسه ما آدما واسه کفاره گناهامون و واسه همینه که دوسش دارم
...
هنوز اندر خم یک کوچه ام ، یک کوچه بن بست
خدامو پیدا نمی کنم .... خودمو گم کردم .... هدفمو فراموش کردم .... !ا
چرا کاری نمی کند آنکس را که به خواب من آمده است
آمدنش را جلو بیندازد
چقدراین جمله از رفیقمون زیبا بود حسابی به دلم نشست خرابم کرد تکونم داد
یادمان باشد از امروز خطائی نکنیم
گر چه در خود شکستیم صدائی نکنیم
یادمان باشد اگر خاطرمان تنها ماند
طلب عشق ز هر بی سر و پائی نکنیم
همه دوستای قدیمی رفتن ، دیگه اینجا هیچکی نیست ، یا وبلاگ رو حذف کردن یا تعطیل ، آخه مگه اینجا چی بود که همتون رفتید
.... آخه به خدا اینجا فقط کنج عزلت ما بود رفقا ، اینجا خلوتگاهمون بود ، اینجا مرحم زخمامون بود ، اینجا
.... هر کسی نغمه خود خواند و از یاد رود
.... خدائی دلم برای تک تکتون تنگ شده ، واسه نوشته هاتون
.... واسه علیرضا واسه نگار وصبا و رها و مواود و مرسا و شیرین واسه بابک
چه اونا راه رو درست رفته باشن چه اشتباه اون منم که هنوز اندر خم یک کوچه موندم
....
شیرین
و من این روئیا را دوست دارم_سهراب
هیچکس تنهاییم را حس نکرد
تازه دارم خودمو پیدا می کنم